استاد شهید مطهری در یکی از آثار خود به موضوع «حکومت اراده در بهشت و یک حدیث تأمل برانگیز» اشاره کردهاند که تقدیم شما فرهیختگان می شود.
خداوند در سوره دهر میفرماید: «وَ ذُلِّلَتْ قُطُوفُهٰا تَذْلِیلاً».
چیدنیهای آن درختان رام اند برای آنها رام شدنی؛ یعنی حکومت اراده است.
مطلبی است در روایات و در مجموع آیات از جمله آیه «لَهُمْ مٰا یَشٰاؤُونَ فِیهٰا وَ لَدَیْنٰا مَزِیدٌ» .
هر چه بخواهند از آنِ آنهاست و در نزد ما بیش از آنچه بخواهند برای آنها هست.
با توجه به روایاتی که در این زمینه رسیده و خود آیه هم دلالت میکند، این فرق میکند با این که بگویند در دنیا فلان شخص مقتدر یا پولدار هر چه را بخواهد برایش فراهم است.
مثلاً در دنیا اگر بگویند که رئیس جمهور آمریکا هرچه بخواهد برایش فراهم است یعنی هر چه بخواهد وسیلهاش برایش فراهم است، پولش برایش فراهم است، هواپیما برایش فراهم است.
اگر چیزی را بخواهد که در آن سر دنیا هم باشد میروند برایش تهیه میکنند و میآورند. این یک جور است.
یک وقت هست که خدا میگوید: «هر چه بخواهند برای آنها فراهم است»
یعنی همه چیز بستگی دارد به اراده آنها، حتی وسیله نمیخواهد.
حدیث عجیبی هست که با یک تعبیر فوقالعادهای آمده. البته اینها صورت رمز را دارد.
نامهای در بهشت از خدای متعال به بنده مؤمن میرسد به این عنوان: «من الحی الذی لایموت الی الحی الذی لایموت»؛
از زنده جاویدان به سوی زنده جاویدان، از خدا به انسان:
«بنده من! من آنچه را که بگویم بشو، میشود، تو در بهشت پرتوی از اراده من را داری، آنچه را که بخواهی اراده کن؛ میشود.»
منبع: استاد مطهری، آشنایی با قرآن، ج ۱۱، ص ۷۷
نظر شما